Filters
“Ucha” tradition in Kyrgyz culture and its Historical- Ethnographic counterparts = Kırgızlarda “Uça” Geleneği ve Bu Geleneğin Tarihî-Etnografik yönden benzerleri = Обычай «Уча» у кыргызов. Аналоги данного обычая у других народов

Olcobay KARATAYEV

Article | 2013 | Karadeniz Uluslararası Bilimsel Dergi1 ( 18 )

There is an old Kyrgyz tradition named the “ucha tartuu” i.e. “sacral bone offer” which has been held by the Kyrgyzs since ancient times at feasts and receptions of distinguished, respected guests. This is the tradition of offering horseflesh, exactly a sacrum to the eldest guest of distinction or a very respected man. The sacrum is made from horseflesh. The Kyrgyzs slaughter a horse to show their respect to guests, cut it into pieces and then boil them. This ancient “ucha” i.e. sacrum tradition has been held and known as “nemat” among the Turkic-language ethnicities of Southern Siberia (Kuu- kiji, Kumandy, and Tuba) and in Tungus-l . . .anguages, Evenks and Evens. “The Ucha tradition” has maintained a very significant role in Economic, Philosophical, Religious and Social life of Kyrgyz people. The main purpose of the “Ucha” ceremony is fair sharing of the hunters’ bags among the members of their tribes. Hunting, which was one of the main activities of social-economic structure, along with traditions and customs dealing with it, was of a great social, economic, religious and ritual significance amongst peoples and tribes living in a mountainous and forest areas, especially the Kyrgyzs. Also, there was another tradition called “shyralga” , i.e. “hunter’s gift” tradition which is related to hunting in the Kyrgyz culture. If one, who met a lucky hunter returning with a bulk of bag, called him saying “Shyralga”, according to the ancient tradition, the hunter would have to give a part of his gained trophy to the man. The imperative verb “shyralgala”, deriving from the noun “shyralga”, means “to wish luck to a hunter”. There were cases when even lucky hunters, who used to return home with a full bag, very often had to return with no piece because they were to share their bags, i.e. meat with those whom they met on their way home. Among the Siberian ethnicities (Evenks, Evens, etc.) there was a tradition to give the first met person an amount of meat from the hunter’s trophy, which would be equal to the person’s body and a part of the hunted animal’s skin if the hunter was lucky to capture a bigger animal, for example, a deer or an elk. This tradition is also common among Mongolian language ethnicities and it is named “shorlogo” in their languages. In Mongolian language, Buryats, the word “shorlogo” means “a piece of meat” or “sharing a piece of meat”. The basic meaning of the “ucha” tradition actually involves providing social equity, fair food share in hardships, mutual support, and a show of support to people according to their social age status qualities (children, elders). It is of a particular significance for those who meet by chance in bad weather conditions as they could help each other with food. This tradition also regulates and provides special rules and norms of extra food delivery. It contributes to and maintains the existing social-economic structure, mutual assistance and marital relationships. The “ucha” tradition was the guarantee of assistance when people faced material hardship in their lives. Kırgızların düğün yemeklerinde saygın misafirleri kabul etmede eskiden beri devam edegelen “Uça Tartuu” geleneği vardır. “Uça”, yılkının (at) sağrı kemiğinin yani kuyruk sokumu kemiğinin bulunduğu yerdir, hayvanın burası pişirilerek, saygın misafirlerin en büyüğüne veya şerefli bir misafire ikram edilir. Hayvanın burası çok lezzetli, yağlı ve yumuşaktır. “Uça” geleneği, Güney Sibirya’nın Türk Dili konuşan halklarında (Kumanlar, Tuvalar), Tunguzca konuşan Evenk ve Evenlerde “Nemat” adı altında yapıla gelmektedir. “Uça” geleneğinin, tarım ve hayvancılığa dayalı iktisadî, felsefî-dinî ve içtimaî yönden derin anlamları olmuştur. “Uça” geleneğinin içerik yönünden temeli, savaşta kazanılan ganimetin aynı boydan olan insanların arasında eşit paylaşımına dayanmaktadır. Çiftçilik tarzının bir dalı olan avcılık ve ona bağlı olarak ortaya çıkan gelenekler, örf-âdetler; ovada, dağ-orman bölgelerinde yaşayan halklarda, boylarda, özellikle de Kırgızlarda çiftçiliğe dayalı iktisadî, dinî ritüelsel yönden derin anlamları olmuştur. Kırgızlarda avcılıkla ilgili “Şıralga” geleneği vardır. Avdan eli dolu olarak dönen avcıya birisi “Şıralga” diye seslenirse, eski âdetlere göre avcı, elindeki avdan bir parçayı o kişiye vermek zorunda kalırdı. “Şıralga” geleneğinde bu durum, “Avın bereketli olsun, rast gele” dileğinin anlamını vermektedir. Bazı zamanlarda avdan eli dolu dönen avcıların evlerine eli boş gittikleri de olmuştur. Çünkü avcı, eve gelirken yolda karşılaştığı kimselere avladığı hayvandan verme mecburiyetinde kalmıştır. Sibirya halklarında (Evenkler, Evenler vb.) avcı, vurduğu iri hayvandan mesela geyikten, ilk karşılaştığı kişiye boy kadar et ve deri vermiştir. Bu gelenek, Moğolca konuşan halklarda da geniş olarak bilinmektedir ve Moğolcada “Şorlogo” diye adlandırılmaktadır. “Şorlogo”, Moğolca konuşan Buryatlarda “Bir kesimlik et” veya “Bir kesimlik eti paylaşma” anlamını bildirmektedir. “Uça” geleneğinin temel anlamı, sosyal eşitliği, zor hayat şartlarında yiyeceği eşit olarak paylaştırmayı, kendi aralarında yardımlaşmayı, özellikle güçsüzlere yardım etmeyi sağlamaktır. Hayatın zor şartlarında aniden karşılaşılan insanların birbirlerine yardım etmesi (yiyecek-içecek) elzem bir hal almıştır. Fazla olan yiyecek-içeceği paylaşmanın geleneksel kuralları, sosyo-ekonomik düzeni saklamayı, sosyal yönden yardımlaşmayı ve nikâh ilişkilerinin sağlam olmasını sağlamıştır. “Uça” geleneği, insanoğlunun hayat şartlarında maddî yönden zorluk ortaya çıktığı zaman yardım edici bir garanti unsuru olarak karşımıza çıkmaktadır. У кыргызов и по ныне существует архаический обычай престижного распределения добычи под названием «уча» – букв. «крестец», «курдюк» или задняя часть туши барана, коня. Этот обычай распределения добычи широко распространены у тюркоязычных и тунгусоязычных народов Сибири. Сущность обычая «уча» заключалась в распределении части добычи своим соплеменникам. При обращении к охотнику: «шыралга» (по монгольски – шорлого), последний обязан был поделиться трофеем. Указанный возглас предусматривал выделение почетной части добытого мяса любому встречному. Охотник-кыргыз, встретив кого-либо едущим с добычей, при слове «ужа» брал заднюю ногу с частью позвоночника и шкуру, второй и третий встречный отрезали себе также лучшие куски мяса, в итоге охотнику не остается ничего. Аналогичный обычай под названием «уча бер!» (букв. дай крестец) был зарегистрирован у хакасов и алтайцев. Например, на Северном Алтае хозяин юрты преподносил лучшую часть мяса «уча» в дар шаману, «который, приняв, обрезывает мякоть, но не всю и дарит, кому захочет из почетных людей. Этот, отрезав себе, передает другому, обыкновенно старшему себя родственнику или чужому, который, отрезав себе, отдает всем находящимся, и тут же окончательно очищают кости «уча», не повреждая их. Архаический обычай «уча» и распределение доли под названием «кешик», бытовали и бытует у современных кыргызов. В кыргызском языке словом «кешик» обозначаются остатки пищи и питья со стола знатных и почетных гостей, которыми угощают молодых или соседей, а также сам гостинец от угощений на пиру. Таким образом, обычай «уча» возник в среде охотников и берет начало от охотничьих промыслов, ибо в «вступал в силу уравнительный закон, восходящий к нормам коллективного производства и потребления родового строя. У кыргызов существовал равный дележ добычи независимо от вклада любого члена охотничьей артели. В противном случае горные хозяева могли рассердиться и не дать удачи в следующий раз. По мнению ученых условия действия обычая «уча» возникли в период разложения родового строя и возникновения соседской общины, когда стало нарушаться исключительное право членов рода на родовые территории, представляется более достоверным предположение, что он возник при первобытно-родовых отношениях. В зависимости от дальнейших социальных условий обычай видоизменился, с течением времени гдето им стали пользоваться в определенных случаях все, независимо от родовой принадлежности, а где-то (например, в Хакасии) он полностью исчез. Согласно исследованиям, обычай типа «уча» можно отнести к так называемой престижной экономике первобытно-родового строя, которая в зачаточном состоянии возникла еще у охотников того времени, но ее расцвет пришелся на неолитический период. Традиционные нормы поведения требовали неукоснительного дележа излишних продуктов, которые принимали форму дара, брачного выкупа или пищи, приготовленной для устройства праздника. Обычай «уча» гарантировал людям поддержку в случае нужды, ибо он обусловливал развитие взаимопомощи, совершенствовал системы брачных связей и установления социальных градаций. More less

Social problems and destiny of man in Chingiz Aitmatov’s work of art = Cengiz Aytmatov’un Sanat Eserlerinde Sosyal Sorunlar ve İnsanın Kaderi = Судьба человека и социальные проблемы в произведениях Ч. Айтматова

Layli ÜKÜBAYEVA

Article | 2015 | Karadeniz Uluslararası Bilimsel Dergi26 ( 1 )

Social problems have been raised sharply in Chingiz Aitmatov’s works. Researching reasons and results of the social problems of social life in a literary style, the writer was able to skillfully describe their significant role in shaping the destiny of man. During the Soviet period, these problems weren’t paid a special attention in scientific researches or critical articles written about the writer’s works, or they were covered up and considered superficially. By means of different metaphors, subtexts and symbols, the writer’s skillfully and openly discussions about negative phenomena happening due to social problems did not satisf . . .y the Socialist ideology of that time. Today is another epoch and another time. Today, in renewal historic condition, Chingiz Aitmatov’s works are to be read and evaluated from a renewed artistically aesthetic point of view. One of the main problems to be studied is the social problems. In our article, Chingiz Aitmatov’s stories «The White Steamer», «Farewell Gul’sary» and his novel «The Scaffold» will be analyzed from this point of view. Scientific conclusions will be drawn on the fact that the main reason for the characters’ becoming tragic in the writer’s work mentioned above is that social problems are unsettled and not directed in a right way. Cengiz Aytmatov’un eserlerinde sosyal sorunlar çok derin bir biçimde işlenmiştir. Edebi bir üslup kullanarak, sosyal yaşantı içinde beliren sosyal sorunların sonuçlarını belirleyen yazar, bu sorunların insanın kaderini belirleme konusunda oynadıkları önemli rolü de ustaca işler. Sovyet döneminde, akademik çalışmalar bu türden sorunlara önem vermemiş ya da bu sorunlar görmezden gelinerek üstü kapatılmıştır. Farklı metaforlar, alt metinler ve simgeler yoluyla, yazar; dönemin olumsuz sosyal olgularını ustaca ve kimi zaman açık biçimde irdelemiştir, çünkü ona göre bu türden sorunlar dönemin Sosyalist ideoloji öğretileri ve iddialarıyla örtüşmemektedir. Günümüz farklı bir dönem ve bakış açısıdır. Yenilenen tarihi algıda, Cengiz Aytmatov’un eserleri estetik bakış açısı ile yeniden okunmalı ve değerlendirilmelidir. İncelenecek ana konulardan birisi sosyal sorunlardır. Makalemizde, Cengiz Aytmatov’un «Beyaz Gemi», «Elveda Gülsarı» hikayeleri ile «Darağacı» adlı romanı bu açıdan çözümlenecektir. Bilimsel açıdan, trajik bir kişiliğin ortaya çıkmasının ana nedeninin eserde işlenen sosyal sorunların çözümsüz kalması ve doğru biçimde yönlendirilmemesi olduğu gösterilecektir. Одной из проблем, остро затрагивающихся в произведениях Чингиза Айтматова, является социальная проблема. Исследуя причины и следствия социальных проблем общественной жизни в своих произведениях, писатель сумел искусно описать их значительную роль в судьбе человека. В советское время в научных исследованиях и критических статьях, посвященных произведениям писателя, этим проблемам не было уделено достаточного внимания. Используя различные метафоры, подтексты и символы, писатель искусно раскрывает отрицательные явления, происходящие из-за социальных проблем и несогласия с социалистической идеологией того времени. Сегодня, в новых исторических условиях следует вновь перечитывать произведения Чингиза Айтматова и анализировать их с новой художественноэстетической точки зрения. Одной из главных проблем все еще остается социальная проблема. В настоящей статье анализ произведений Чингиза Айтматова «Белый пароход», «Прощай Гульсары» и роман «Плаха» будет основан на данных критериях. Научные выводы будут основываться на выявлении основных причин драматического трагического персонажа в указанных произведениях, которые заключаются в неразрешенных социальных проблемах More less

Kırgızlar ve oyratlar: Çoroslar - cungar adı nerden gelmiştir? = Kyrgyz and the oirot: Choros. where does the name zhungar come from? = Киргизы и ойраты: откуда происходит имя Чорошы – Джунгары?

Olcobay KARATAYEV

Article | 2014 | Karadeniz Uluslararası Bilimsel Dergi1 ( 23 )

Kırgızların ve Oyratların tarih ve kültür ilişkileri Moğol saldırılarına kadar şekillenmeye başlamıştır. Bu ilişkiler Naymanların, ondan sonraki Karahıtayların saldırılarından sonra da devam etmiştir. Sonuçta, bir devlet olan Kırgızlar Yenisey ve Tanrı Dağı Kırgızları olarak ikiye ayrılmışlar. Ayrıca Yenisey Kırgızları ile Oyratlar, ondan sonra Cungarlar (Oyrat - Kalmuklar) siyasi-ekonomik açıdan yakın alakalarda bulunmuşlar. 1399’da Yenisey Kırgızları Oyratlar ile birlikte devlet kurdular. Devlet yöneticisi Kırgız soylu olan Munke-Temir (Güylüçü-kaşka) olduğu bilinmektedir. Bu devlet Çin (Min) kaynaklarında “da-dan” (Tatar) adıyla . . .belli olmuştur. - Historicalandculturalrelationship of theKyrgyzandOirat had takenshapeuntilthe Mongolonslaught. Theserelationshipscontinuedduringtheattack of theNaimansandlateruntilKarakhitaisattack. As a result; Kyrgyzstatewasdividedintotwo as YeniseiKyrgyzandTengirtooKyrgyz. Additionally, YeniseiKyrgyzandtheOirats, andthenZhungars (Oirat-Kalmyk) had politicallyandeconomicallycloserelations. In 1399, YeniseiKyrgyzfounded a statewithOirats. It is knownthattherulerMunke-Temir (GüylüchüKashka) was of Kyrgyzorigin. Thisstate is mentioned as da-dan (Tatar) in Chinesesources. It is alsoknownthatthelaterstate of theOirats, ZhungariaState (Züüngar), was a significantstatewithgreatimpact in Central Asia. State-founderswerefromthearistocraticChorosclan. It is alsoinvestigated in thearticle how therulersfromthisclanwereinfluential in otherstates. - Исторические и культурные отношение между Киргизами и Ойратами сложилось ещё до нашествии Монголов. Эти отношения продолжались и после нашествии Найманов и Карахитайцев. В последствии чего Киргизское государство было разделено на две части – Енисейские киргизы и киргизы священных гор. Кроме этого, Енисеские киргизы имели тесные политическо-экономические отношения с Ойратами, в дальнейщем с Джунгарами (Ойраты-Калмыки). 1339 –ом году Енисейские киргизы совместно с Ойратами создали государство. Им руководил киргиз, по имени Минке-Темир(Гюйлюджю-каска). В китайских источниках это государство называется как “да-дан” (татар). В дальнейшем упоминается известное в Средней Азии влиятельное государство Ойратов под именем Джунгария (Зююнгар). Это государство было создано знатным родом “Чорош”. В данной статье рассматривается деятельность правителей из этого рода, имеющие влияние и на другие государства. More less

KIRGIZ SOYLU HOTONLAR. MOĞOLİSTAN’DAKİ «KIRGIZ» ETNONİMLERİ VE TOPONİMLERİ = ХОТОНЫ – ПОТОМКИ КЫРГЫЗОВ. АРЕАЛ ЭТНОНИМИЧЕСКИХ И ТОПОНИМИЧЕСКИХ НАЗВАНИЙ “КЫРГЫЗ” В МОНГОЛИИ = HOTANS OF KYRGYZ ORIGIN: “KYRGYZ” ETHNONIMS AND TOPONIMS IN MONGOLIA

Olcobay KARATAYEV

Article | 2015 | Karadeniz Uluslararası Bilimsel Dergi26 ( 1 )

Günümüzde Moğolistan’daki Ulangom bölgesinde sayısı az olan Hoton adlı türkçe konuşan topluluk yaşamaktadır. Köken olarak kendilerini Kırgızlar’a yakın gören Hotonlar’ın sayısı günümüzde 10 000den fazladır. Hala Moğollaşmakta olan bu topluluk buna rağmen Müslümanlardırlar. Hotonlar etnik bakımından Doğu Türkistandaki Hoten bölgesinde yaşayan Uygurlara benzetilemez (ele alınamaz), çünkü onlar kendilerini Kırgızlar olarak kabul etmekteler: “Biz Kırgızlarız, Kün-Ker’in torunlarıyız”. “Kün-Ker”- Tibetçede “Türk” demektir. Hotonlar Ulangom bölgesinde komşu yaşayan Moğol kökenli Oyratlardan farklı olarak tarımcılıkla uğraşıyorlar. Bilim a . . .damlara göre Hotonlar bu coğrafyaya Cungar (Oyratlar) zamanında göç etmişlerdir (sürülmüşlerdir). “Kırgız” etnonimi Halhalarda (Moğol gruplarının en büyüğü) “hirhis”, “herhis” şeklinde geçmektedir. Batı Moğolistandaki Hyargas-Nuur gölünün de bu ismi (Hyargas) taşıması boşuna değil. İlmi literatürde hereksur şeklindeki bir arkeolojik terim mevcuttur. Bu terim herges-uur — “Kırgız evi” veya gerges huur – “Kırgız mezarları” anlamını taşımaktadır. Moğollar günümüzde de eski mezarları yukarıda geçen isimlerle adlandırnaktalar. Bu gibi hususlar Kırgızlar’ın eski dönemlerde yaşadıkları toprakları ve ayrıca Kırgızlların yerli Oyrat-Moğolların etnik tarihine yaptığı tesiri (etkisi) hakkında bilgi verebilmektedir.- Хотоны – самоназвание тюркской этнической группы, живущей в Улангомском аймаке Монголии, ведушей оседлый образ жизни. Хотоны прекрасно помнят, что имеют тюркское происхождение и принадлежат к мусульманской вере. Кстати, у них сохранились и некоторые исламские традиции. Еще в XIX в. побывавщие среди хотонцев русские учёные-путешественники заметили их этнически близким к кыргызам. На сегоднящний день численность хотонцев составляет 10 000 человек. Этническая группа резко отличается от восточно-туркестанских уйгуров-хотонцев. Здесь их более трех веков назад поселили ойроты-жунгары. Переселенцы провели сюда искусственные водные каналы. Они по сей день функционируют, и хотоны продолжают заниматься земледелием, растениеводством. Хотоны называют себя «кыргызами» и потомком Кун-Кер-хана. «Кун-Кер» - по тибетски обозначает «тюрк». Этноним «кыргыз» широко распространен в Западной Монголии среди халха-монголов. Этнонимы присуствует в форме «хиргис», «хергис». Озеро ХяргасНор (в Западной Монголии) тоже связано с кыргызами живщими в этих краях в период средневековье. Местные монголы средневековых памятников называют «хергес уур” – “кыргызские дома”, “хергес хуур” – “кыргызские могильники”. Все эти данные отражают этнокультурную территорию средневековых кыргызов и их влияние на этническую историю и культуру ойрат-монголов. - A small Turkish-speaking group, called Hoton, live in Ulangom region in Mongolia, today. Originally they regard themselves close to the Kyrgyz people, and they number more than 10.000. They are in a process of Mongolization, but they are still Muslims. Ethnically Hotons cannot be associated with the Uighurs of Hoten region in Eastern Turkistan, because they accept themselves as Kyrgyz: “We are Kyrgyz, grandchildren of Kün-ker”. “Kün-Ker” means “Turk” in Tibetian language. Different from the Oirats of Mongolian origin, Hotons are agriculturalists. According to scientists, Hotons migrated to this territory at the time of the Zhungars (Oirats). The ethnonym of “Kyrgyz” is used as “hirkis” and “herhis” among Halhals, which are the biggest Mongolian group. It is no coincidence that the Hyargas-Nuur Lake in Western Mongolia carries the very name, Hyargas. In the scientific literatüre, there is an archeological term, hereksur. This term might have been originated from herges-uur meaning “Kyrgyz home” or gerges uur meaning “Kyrgyz graveyard”. Mongols call old graveyards by these names. These issues give information about the ancient ages of the Kyrgyz people and about their influence on the ethno-history of the Oirat-Mongol More less

Our obligations and policy regarding cookies are subject to the TR Law on the Protection of Personal Data No. 6698.
OK

creativecommons
Bu site altında yer alan tüm kaynaklar Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
Platforms